Prawo Powrotu

Autor: Samael Aun Weor
Rok: 1970

1. Co rozumie się przez powrót?

Samael Aun Weor: Powszechni i zwyczajni ludzie rozumieją przez powrót, powrót do nowego łona, to oznacza, że my jako dusze możemy ponownie wcielić się w nowy ludzki organizm. Nie jest to nieistotne powiedzieć, że kiedy wracamy to rodzimy się i kontynuujemy egzystencję w ten sam sposób, w ten sam sposób w jaki żyliśmy w naszej obecnej egzystencji.

2. Dlaczego nie pamiętamy niczego z poprzednich naszych żyć?

Samael Aun Weor: Ludzie nie pamiętają swoich poprzednich żyć, ponieważ ich świadomość jest uśpiona. Jest to jasne, że jeśli ich świadomość byłaby przebudzona, to pamiętaliby swoje poprzednie życia.

3. Kto powraca?

Samael Aun Weor: Dusze, które wciąż mają możliwość zbawienia mogą powrócić do nowego łona w celu ponownego ubrania się w nowe fizyczne ciało; jednakże kiedy przypadek jest stracony, kiedy staliśmy się definitywnie źli, kiedy już żadna pokuta nie ma żadnego celu dla nas, wtedy jest to jasne, że nie wrócimy już, nie wrócimy już więcej do nowego ciała, i zamiast tego wejdziemy do piekielnych światów, gdzie tylko „płacz i zgrzytanie zębów” jest słyszane [Mateusza 8:12, 13:42, 13:50, 22:13, itd].

4. Jak możemy zweryfikować, że powróciliśmy do tego świata nowi?

Samael Aun Weor: Dla niektórych ludzi powrót do tego świata po śmierci jest kolejną teorią, dla innych dogmatem, powodem do śmiechu, zabobonem, albo wierzeniem, ale dla tych co pamiętają swoje poprzednie życia, powrót jest faktem. To znaczy, że tylko przez pamiętanie swoich poprzednich egzystencji będziemy w stanie zademonstrować szorstką rzeczywistość ponownego wcielenia albo powrotu do tego padołu łez.  Jednakże, powtarzam, że pamiętanie swoich poprzednich żyć jest tylko możliwe po przez przebudzenie świadomości.

Reinkarnacja

Autor: Samael Aun Weor
Rok: 1972

Kiedy nadchodzi godzina śmierci, wtedy anioł odpowiedzialny za przecinanie nici egzystencji uczęszcza przy łożu umierającego. Tak więc, w takiej precyzyjnej chwili, w którym oddajemy ostatni dech, anioł śmierci zabiera duszę z ciała i przecina swoją kosą srebrną nić. Ta nić jest pewną mistyczną, srebrną nicią, która łączy duszę z fizycznym ciałem. Ten magnetyczny sznur może rozciągać się i kurczyć się w nieskończoność.

Powiedziano, że sen jest niczym więcej niż małą śmiercią. Jest to wiadome, że podczas snów dusza nie jest w ciele; odłączona dusza podróżuje do odległych miejsc, tak więc srebrna nić wydłuża się nieskończenie. Dzięki tej nici dusza może powrócić do swojego fizycznego ciała w chwili przebudzenia się ze snu.

Umierający ludzie generalnie widzą anioła śmierci jako postać widmo ubrane w pogrzebowe szaty. Jest to jasne, że przybierają tą ekstremalnie złowrogą postać tylko, kiedy wykonują swój zawód. Kiedy nie pracują, to przybierają piękne postacie takie jak dzieci, pań, albo czcigodnych starców. Aniołowie śmierci nie są źli ani perwersyjni. Tylko pracują w zgodności z Wielkim Prawem. Każda osoba rodzi się o swojej godzinie i umiera dokładnie w swoim czasie.

Powrót i Rekurencja

Autor: Samael Aun Weor
Rok: 1975

Ludzka istota jest tym czym jest jej życie. Jeśli ludzka istota nie pracuje nad swoim własnym życiem, to marnuje żałośnie swój czas.

Tylko poprzez eliminowanie niepożądanych elementów, które nosimy wewnątrz nas, możemy zrobić z naszego życia majstersztyk.

Śmierć jest powrotem do początku życia, z możliwością powtórzenia jego na nowo w oprawie kolejnej egzystencji.

Różne rodzaje pseudo-ezoterycznych i pseudo-okultystycznych szkół utrzymują wieczną teorię sukcesywnych żyć. Taka koncepcja jest błędna.

Życie jest filmem. Jak już seans się skończył, to przewijamy taśmę filmu na początek, w nieskończoność.

Istnieje ponowne wejście, powrót. Kiedy powracamy do tego świata, to odtwarzamy ten sam film, to samo życie na ekranie egzystencji.

Możemy ustanowić tezę sukcesywnych egzystencji ale nie sukcesywnych żyć, ponieważ film jest ten sam.

Ludzkie istoty posiadają trzy procent wolnej Esencji, a kolejne dziewięćdziesiąt siedem procent jest uwięzione w „ja”.

Przy powrocie, trzy procent wolnej Esencji całkowicie nasyca zapłodnione jajeczko. Tak więc, niewątpliwie kontynuujemy w nasionach naszych potomków.

Osobowość jest inna, nie ma przyszłości dla osobowości zmarłych, powoli rozkłada się w mauzoleum albo na cmentarzu.